เพลงทยอยนอกสามชั้น เป็นเพลงเก่าที่พระประดิษฐ์ไพเราะ (ครูมีแขก หรือ มี ดุริยางค์กูร) แต่งขึ้นสำหรับบรรเลงด้วยวงปี่พาทย์ นิยมบรรเลงมาแต่สมัยรัชกาลที่ ๖ ทูนกระหม่อมบริพัตรฯ ทรงนำเพลงทยอยนอกสามชั้นนี้มาบรรเลงด้วยแตรวงขนาดใหญ่ในสมัยรัชกาลที่ ๖ นอกจากจะทรงใช้เครื่องดนตรีประเภทเป่านานาชนิดให้บรรเลงล้อกันและขัดกันตามแบบฉบับของเพลงทยอยดั้งเดิมแล้ว ยังได้ทรงพระนิพนธ์ทำนองและทรงเรียบเรียงเสียงร้องหมู่แบบตะวันตกไว้ในท่อนที่ ๓ แทนที่เครื่องดนตรี นับเป็นครั้งแรกในประวัติการดนตรีไทย