ประพันธ์ขึ้นในปีพ.ศ.2562-63 เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการแสดงคอนเสิร์ตเฉลิมพระเกียรติ เนื่องในวโรกาสพระราชพิธีเฉลิมฉลองราชสมบัติ ในรัชกาลที่10 / บรรเลงโดยวงดุริยางค์เครื่องลมแห่งมหาวิทยาลัยศิลปากร อำนวยเพลงโดย อาจารย์นาวี หงสกุล ณ หอประชุมเล็ก ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย สนับสนุนโดย คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร และ กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรงวัฒนธรรม
แรงบันดาลใจ/Inspiration
ดุริยกวีศิลป์พรรนณาอาศิรวาทย์แด่พระอาทิตย์/ผู้รังสรรค์จิตวิญญาณแห่งสรรพสิ่งธรรมชาติ/บังเกิดฤดูกาล/ผสานตำนาน/บันดาลประเพณี/โบราณขับขาน/ดินแดนอีสาน/ดำรงสืบสาน/กึกก้องกังวาล/สำเนียงอ่อนหวาน/จรดเพลิงเผาผลาญ/โชติช่วงชัชวาลย์/นิรันดร์กาลกัลป์
แนวความคิดในการประพันธ์ดนตรี/Music Composition Methods
สร้างสรรค์บทประพันธ์เพลงร่วมสมัยในมิติของดนตรีศตวรรษที่21และประยุกต์แนวความคิดคตินิยมสรรผสานกับการประยุกต์มรดกวัฒนธรรมในมิติ-กระบวนการใหม่ โดยมุ่งเน้นสร้างสรรค์บทเพลงจากวัตถุดิบดนตรีที่ประยุกต์จากบริบทวัฒนธรรมอาเซียนด้วยการประยุกต์มรดกวัฒนธรรมและดนตรีอีสานโดยเฉพาะ-ครอบคลุมองค์ประกอบในทุกมิติทางดนตรี ทั้งอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม สังคีตลักษณ์ โครงสร้าง วรรคตอน พื้นผิว ทำนอง เสียงประสาน จังหวะ สำเนียงเสียงและสีสันผ่านรูปแบบบทเพลงโหมโรงลำนำสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมร่วมสมัย เพื่อบรรเลงในวาระเฉลิมฉลองพระราชพิธีเถลิงถวัลยราชสมบัติรัชกาลที่สิบ อีกทั้งเป็นอีกหนึ่งแนวทางสร้างสรรค์งานดนตรีชิ้นใหม่เพื่อรักษามรดกวัฒนธรรม ธำรงอัตลักษณ์”ไทย” ให้อยู่ร่วมกระแสโลกาภิวัฒน์ยุคใหม่ในปัจจุบัน