Ramasura’s Thunderous Axe

รามสูรขว้างขวาน (Ramasura’s Thunderous Axe)

บทเพลง รามสูรขว้างขวาน (Ramasura’s Thunderous Axe) ได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานพื้นบ้านไทยเรื่อง “รามสูรกับเมขลา” ซึ่งเป็นเรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับกำเนิดของฟ้าแลบและฟ้าร้องในความเชื่อไทยมาแต่โบราณ

ตามตำนานเล่าว่า รามสูร ยักษ์ผู้เกรียงไกร หลงรัก นางเมขลา เทพธิดาผู้เลอโฉมอย่างสุดหัวใจ ทว่านางเมขลากลับไม่ตอบรับความรักนั้น การปฏิเสธทำให้รามสูรโกรธแค้นและเดือดดาล เขาจึงขว้างขวานอันใหญ่โตของตนขึ้นสู่ฟ้าเพื่อหวังทำร้ายนางเมขลา ทว่าเมขลาผู้ครอบครองลูกแก้ววิเศษที่เปล่งแสงเจิดจรัสสามารถหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย แสงสว่างจากลูกแก้วของนางและเสียงคำรามจากขวานของรามสูรที่ปะทะกันบนท้องฟ้า จึงกลายเป็นที่มาของ “ฟ้าแลบและฟ้าร้อง” ตามความเชื่อของไทย

บทเพลงนี้ประพันธ์ขึ้นสำหรับวงยูโฟเนียม-ทูบาเซ็กซ์เต็ต (Euphonium-Tuba Sextet) โดยถ่ายทอดพลัง อำนาจ และความยิ่งใหญ่ของรามสูรผ่านเสียงทุ้มลึกและกังวานของยูโฟเนียมและทูบา ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่สามารถสร้างความรู้สึกหนักแน่นและสง่างามได้เป็นอย่างดี ขณะเดียวกัน เสียงอ่อนหวานและไพเราะของยูโฟเนียมยังสะท้อนถึงความปรารถนาในรักของรามสูร รวมถึงความงดงามที่เลือนลางของนางเมขลา

จุดเด่นที่สำคัญของบทเพลงนี้คือการใช้เทคนิค “ฟลัตเตอร์-ทัง” (flutter-tongue) เพื่อจำลองเสียงของพายุและฟ้าคำราม สร้างบรรยากาศแห่งตำนานให้มีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง นอกจากนี้ โน้ตตัวแรกของบทเพลงคือ F# (F sharp) ยังมีนัยยะเชิงสัญลักษณ์ โดยเชื่อมโยงกับคำว่า “ฟ้า” ซึ่งในภาษาไทยมีเสียงขึ้นสูงคล้ายกับเสียงแหลมของสายฟ้า แลบวาบบนท้องฟ้า

บทเพลงนี้ได้รับการมอบหมายให้ประพันธ์โดยวง Thailand Tuba Euphonium Ensemble และเปิดตัวครั้งแรกในงาน ThaiTEC 2025 โดยมี ผู้ช่วยศาสตราจารย์จิณณวัฒน์ มั่นทรัพย์ เป็นวาทยากร