เกิดจากตัวของผู้ประพันธ์ได้ฟังเพลงเขมรพวง แล้วได้แต่คิดว่าจะทำมาในรูปแบบไหน ไม่ว่าจะไปที่ไหนทำนองหลักของเพลงยังคงเล่นอยู่ในหัว ผู้ประพันธ์จึงได้ตีความมันออกมาจากเหตุการณ์ที่ได้เป็นอยู่ ซึ่งภายในเพลงจะเป็นการบรรยายความคิดความรู้สึก สภาพแวดล้อมของตัวผู้ประพันธ์เอง โดยได้ทำในแนวคิดของดนตรีในยุคศตวรรษที่ 20 และมีการนำ รูปแบบ Ambient sound มาประยุกต์ใช้ในเพลงนี้ด้วยครับ ซึ่งมี 5 บรรยากาศ ได้แก่
– 1. ช่วงที่ได้เปิดฟังเพลง
– 2.ช่วงที่ได้เดินออกมาตามข้างทาง
– 3.ช่วงที่ได้เดินที่ตลาด
– 4.ช่วงที่ได้กลับมาที่ห้องฟังเพลงต่อ
– 5. ช่วงที่ได้พักผ่อน
“ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร เวลาใด เราก็ยังมีดนตรีไทยอยู่ในใจลึก ๆ กันทุกคน”
แล้วก็ถ้าทุกคนสังเกตุจะได้ยินว่ามีเพลงเขมรพวงอยู่ตลอด ทั้งเพลง เพราะที่ผมจะสื่อคือตัวผมเองคิดเพลงนี้ไว้อยู่ในใจตรงจุดนี้ผมเปิดโอกาสให้ทุกคนตีความในแบบของตัวเอง ว่าจะโฟกัสอะไร ถ้าโฟกัสที่ Ambient ก็จะได้ยินแต่เสียงรอบตัวความวุ่นวาย แต่ถ้าโฟกัสที่เพลงเขมรพวง คุณก็จะได้ยินเขมรพวง ความสงบ เพลงมันจึงได้ชื่อว่า ความโกลาหลและความสงบครับ ซึ่งมันอยู่ที่ตัวเราว่าจะอยู่กับความโกลาหลหรือความสงบ